ปึ่ง

adj. arrogant

def.:

ทำท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย

related: haughty, self-important, imperious, lordly, disdainful, proud syn.: ปึ่งชา, ปั้นปึ่ง ant.: นอบน้อม, อ่อนน้อม, ถ่อมตัว sample:

ใครๆ ก็พากันเบื่อหน่ายท่าทางปึ่งของเขาเวลาไม่พอใจอะไรขึ้นมา